Geboren in Aalsmeer, gegroeid in Volendam
In onze periodieke rubriek stellen we de mensen voor die HV KRAS/Volendam bijzonder maken. Dit keer spreken we met Niels de Jong, een bescheiden speler van onze heren selectie. Ontdek hoe hij zijn liefde voor sport en handbal inzet voor HV KRAS/Volendam. Veel leesplezier!
Van schooltoernooi naar handbalveld
Mijn eerste kennismaking met handbal begon in groep 8, tijdens een schoolhandbaltoernooi. In die tijd zat ik ook op waterpolo en honkbal. Na het toernooi vroegen ze me of ik eens wilde meetrainen bij Aalsmeer. In eerste instantie zou ik keeper worden, maar nadat ik een keer met de bal had gegooid, mocht ik ook in het veld spelen. Vanaf dat moment was ik verkocht – en ben ik nooit meer gestopt.
Kampioen, maar niet in het veld
Ik heb tot 2018 bij Aalsmeer gespeeld en werd in die periode ook Nederlands kampioen met de club. In de finale stond ik toen niet in het veld. Juist daarom ben ik sindsdien extra gemotiveerd om het beste van mezelf te laten zien als het erop aankomt.
Nieuwe stappen, nieuwe kansen
Na Aalsmeer speelde ik bij Quintus en Aristos. Tijdens mijn eerste seizoen raakte ik geblesseerd aan mijn knie en moest ik herstellen. In mijn tweede jaar sprak ik met Maurits van Buuren – toenmalig teamgenoot – die me vroeg of ik interesse had om naar Volendam te komen. Ik had het naar mijn zin bij Aristos, maar ik ben iemand die voor het hoogst haalbare gaat. Die ambitie vond ik terug in Volendam.
Warm welkom in Volendam
Bij Volendam voelde ik me al snel thuis. De sfeer in het team is sterk; iedereen staat voor elkaar klaar. Dat onderlinge vertrouwen maakt het verschil – en heeft ons dit seizoen ver gebracht. We gaven alles, iedere training, iedere wedstrijd. Ook al viel de uitkomst van de finales anders uit dan we hoopten, we zijn als team gegroeid.
Even wennen aan het dialect
Het Volendamse dialect was in het begin even wennen, maar de betrokkenheid van de mensen maakte veel goed. De fans zijn trouw en benaderbaar. Tijdens de finales stond de zaal massaal achter ons – dat gaf kippenvel. De energie van het publiek blijft me bij, ongeacht de uitslag.
Tegen Aalsmeer, maar mét ambitie
Aalsmeer blijft mijn dorp. Ik woon er, heb er veel vrienden, en ken het bestuur van de club goed. Maar op het veld gaat het daar niet om. Dan telt het shirt dat je draagt. Deze finales betekenden veel voor me – niet alleen omdat het tegen mijn oude club was, maar omdat we als Volendam een jaar lang hebben toegewerkt naar dit moment. We hebben gestreden, en dat mogen we niet vergeten.
Voordeel of niet – we gaven alles
Of het een voordeel was dat ik sommige tegenstanders persoonlijk kende? Misschien een beetje. Maar zij kennen mij ook. Uiteindelijk draait het om vorm, scherpte en wie het op het moment zelf het beste doet. In een finale zijn de marges klein – dat bleek maar weer.
Finales verloren, trots gebleven
We hoopten op een prijs – natuurlijk. We hebben alles gegeven en stonden er als team. De teleurstelling is er, maar de trots overheerst. Trots op de weg die we samen hebben afgelegd, op de ontwikkeling van het team en op de cultuur die we met elkaar hebben neergezet. We weten waar we naartoe willen – en dit seizoen is daar een stevige basis voor gelegd.
Zou jij het leuk vinden om ook iets te betekenen voor HV KRAS/Volendam?
Bekijk onze vacatures op de website of neem contact op met de vereniging. We staan je graag te woord en bespreken graag de mogelijkheden!
Vind jij ook dat de vrijwilligers van onze vereniging extra aandacht verdienen op onze website?
Deel je tip met de redactie via: j.baijens@handbalvolendam.nl.
